ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ก่อนใคร ตอน ลูกกตัญญูของแท้มาแล้วครับ

ในช่วงที่ผมหันมาเข้าวัดพระธรรมกายอย่างจริงจัง และได้เข้าใจในเรื่องบุญอย่างลึกซึ้งแล้ว ผมก็มานั่งประมวลผลความคิดจนเกิดวิชั่นแบบเหนือระดับว่า..บุญที่ทำแล้วได้บุญมาก ก็คือ บุญจากการเป็นประธานกฐิน เพราะ 1 ปีมีครั้งเดียว อีกทั้งยังเป็นบุญที่ให้อานิสงส์มาก แบบจัดหนัก

วัดพระธรรมกายฟลอริดา จัดกิจกรรมอยู่ธุดงค์ พิธีบุญวันอาทิตย์และหล่อเทียนเข้าพรรษา

วัดพระธรรมกายฟลอริดา จัดกิจกรรมอยู่ธุดงค์ พิธีงานบุญวันอาทิตย์และหล่อเทียนพรรษา เนื่องในเทศกาลเข้าพรรษา

ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน ปิดบัญชีปุ๊บ..เงินไหลมาปั๊บ

หลวงพ่อคะ...ตั้งแต่ลูกปิดบัญชีทำบุญ ด้วยใจที่อยากจะรื้อผังจนของตัวเองออกไปให้หมด คนตกงานอย่างลูกสามารถทำบุญ M ได้ถึง 4 ปีซ้อนอย่างเหลือเชื่อ ทั้งๆที่ชีวิตลูกไม่มีความพร้อมเหมือนคนอื่นเลย เพราะปัจจุบันลูกยังไม่มีงานประจำทำ แถมยังเช่าห้องอยู่ ซึ่งพอใครมาดูห้องแล้วก็ต้องบอกลูกว่า ให้ไปหาที่อยู่ใหม่กันแทบทั้งนั้น

จดหมายจากโครงการกล้าตะวันสันติภาพโลก ครั้งที่ 4 ตอน เมื่อเราสว่างโลกก็สว่างด้วย

โครงการนี้ได้มีผู้ช่วยพี่เลี้ยงหัวใจยอดกัลยาณมิตรจำนวน 5 ท่าน คือ หลิน ไต้หมิง และ โจว เว่ยอี (อาเชา) จากกัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย, เซียวหลี่ เอี้ยนฟาง จากปีนัง มาเลเซีย, กง เจี้ยนหว่าน จากสิงคโปร์ และลวี๋ เจียหมิน จากไต้หวัน ได้เดินทางมาเมืองไทยล่วงหน้าก่อน 4 วัน (วันที่ 27-30 มิถุนายน 2558) เพื่อเข้าคอร์สฝึกอบรมเป็นผู้ช่วยพี่เลี้ยงแบบเข้มข้นและรับภารกิจที่เร่งด่วนต่อทันที

ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน ยอดหญิงหัวใจเด็ดเพชรยังแพ้

ลูกเกิดในครอบครัวที่พ่อแม่มีลูกมากถึง 10 คน และด้วยความที่บ้านเราไม่ได้รวยมาก ลูกจึงต้องช่วยแม่ทำงานตั้งแต่เล็ก โดยมัดถุงพุทราส่งให้เขาขายก่อนที่จะไปโรงเรียน และพอกลับจากโรงเรียนก็ต้องมามัดถุงพุทราอีกจนถึง 2 ทุ่ม ซึ่งกว่าจะได้ทำการบ้านก็ดึกดื่นทุกคืน หนำซ้ำพออายุ 13 ขวบ ก็ต้องออกหางานทำจริงๆจังๆ เพื่อเลี้ยงตัวเองและส่งเงินช่วยแม่ เพราะพระคุณท่านที่เลี้ยงลูกจนโตมา

วัดพระธรรมกายเท็คซัส จัดงานบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา

วัดพระธรรมกายเท็คซัส ได้จัดงานบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา

พิธีตอกเสาเข็มวัดพระธรรมกายสิงคโปร์ : ตอกเสาเข็มตอกย้ำคำว่า “ปลื้ม” คำเดียวไม่จบ

วันที่ใครๆก็รอคอย แม้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเขตปองโกล ดร. จานิล ปุถุเจรี ท่านกล่าวว่า “ขอบคุณที่เชิญผมมาร่วมงานนี้ วันนี้นับเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่จะมีวัดใหม่ในเขตปองโกล ซึ่งจะเปิดโอกาสให้กับชาวเมือง ได้มาสักการะ ได้พบกับความสงบ และ เครื่องนำทางของชีวิต ผมขอแสดงความยินดี และพร้อมที่จะสนับสนุนงานของวัดต่อไปในอนาคต”

ครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้สร้างโรงครัวเลี้ยงคนล้าน ตอน กองทัพต้องเดินด้วยท้อง

จากวลีอมตะของ นโปเลียน โบนาปาร์ต ที่บอกว่า “กองทัพต้องเดินด้วยท้อง” ทำให้ผมเกิดวิชั่นขึ้นว่า..งั้น..โรงครัว ก็คือ จุดยุทธศาสตร์ ที่เป็นแหล่งผลิตอาหารเพื่อป้อนให้เกิดกำลังแก่นักสร้างบารมีทุกคน และด้วยความที่ผมอยากได้บุญใหญ่ตรงนี้เอง ผมจึงเริ่มเข้ามาเป็นอาสาสมัครช่วยวัดหุงข้าว โดยทำอย่างนี้นาน 18 ปีแล้วครับเพราะมันเป็นบุญของผมครับ

ห้วงเวลาแห่งการนับถอยหลัง ก่อนถึงงานผูกพัทธสีมาสถาปนาอุโบสถวัดพระธรรมกายบาวาเรีย เยอรมนี

กระผม ลูก Art องอาจ ธรรมนิทา ขอกราบถวายรายงานข่าวบุญสว่างจากแดนที่ไกลแต่กาย เพราะใจของลูกอยู่กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อเสมอครับ ในช่วงกาลสมัยนับถอยหลังแบบสะเทือนเลื่อนลั่นทั่วสามภพ เพื่อเตรียมเข้าสู่พิธีผูกพัทธสีมา ประดิษฐานลูกนิมิต สถาปนาอุโบสถวัดพระธรรมกายบาวาเรีย ประเทศเยอรมนี ในวันอาทิตย์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ.2558 ที่จะถึงนี้ครับ

ครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้สร้างโรงครัวเลี้ยงคนล้าน ตอน ต้องมีกำลังบุญมากพอถึงจะตั้งได้สำเร็จ

ในวันอาทิตย์ต้นเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา พอลูกได้อ่านแผ่นพับสร้างโรงครัว ไปเจอประโยคที่ว่า “หลวงพ่อตั้งใจจะทำมโนปณิธานของคุณยายอาจารย์ฯ ของเราให้สมปรารถนา คือ มาร้อยให้เลี้ยงได้ร้อย มาล้านให้เลี้ยงได้ล้าน”